Carla Cosyns

Vriendschap voltooid

Dit is een vriendschap geweest.

Onze vingers schrapen nog in brokkelige
resten van een verschrompeld zielsverbond.

We zoeken rond naar littekens van wie het meest
geschaafd is en wie vervaagd en wie verdwenen is.

We hebben haast om het gemis voorbij te lopen, maar
sleuren iets gigantisch mee: we hunkeren en hopen.

Het blijft zoeken naar een oude afdruk van ons twee.
Een relikwie, een souvenir, een schijn, een vlek, een gammel
en belegen beeld.

Waar het begon. Op natte kalk. Het schilderen in tijd.

En waar de fresco van ons leven veranderde in afgebladderd
spijt.