Huguette Damiaens

Dwarskijken in het spiegelpaleis.

Offer me niets
Wees baas noch knecht
Je mag wars zijn en
Dwars door me heen
Kijken zoals jij
Kan doen als kijken
Zien is
En niet wegkijken als
Ik bazig bezig ben
Met mis of min of
Beestig stoer te doen.

Je bent mijn vriend,
Mijn vriend,
Je bent de band die
Ons bond
We genoten
Werden bondgenoten
Zonder zoekende zucht
Naar zwoele begeerte of
Maanzieke drift
Zonder klamp of knevel
Verweven tot in de
Ziel verknocht.

Beloof me niets
Geen noodzaak noopt om
Vaker of vaster liever of
Dichter nabij te zijn
Mijn lief te zijn maar
Waar je ook bent
Geroerd, geraakt, getroffen
Wis je sporen niet
Ze bestaan al zolang
In barsten en kloven
Waaruit je tevoorschijn kwam
Stralenderwijs

Want zon brak ijs.